امروز ایده های زیادی واسه نوشتن داشتم، از خبر جریمه ۱۰ هزار دلاری لاوابیت تا یه بررسی از کارهای دولت های خاورمیانهای در فضای مجازی همزمان با “بهار عربی” و یا تغییرات گراف سرچ فیسبوک.
ولی یه پست دیدم در مورد مستندی که بیبیسی در مورد بابی فیشر ساخته و خب همه ایده ها رفت کنار و موند فقط یکی: شطرنج.
بخش مهمی از دوره تین ایجری من به شطرنج گذشت. شروعش از بازیهای موردی بود و بعد خریدن کتابی از لئونارد باردن که نمی دونم از کجا اومد و چی شد. بعدش دیگه من بودم و دعوت دوستام به بازی و نهایتا به جایی رسید که مسابقات دورهای میذاشتیم توی محل. اونقدر بازی میکردیم که شمارش ساده جوابگوی نتیجهها نبود. هر ۱۰ تا بازی رو یه دور میگرفتیم و مثلا میگفتیم من ۴ به ۱ بزرگ از فلانی جلوئم.
اینها رو گفتم تا برسم به یه اسم که کنار چند تا اسم دیگه مهمترین آدمایی بودن که من در اون دوران می شناختم: بابی فیشر.
بابی فیشر استاد بزرگ آمریکایی که در برخی رتبه بندیها، بزرگترین قهرمان شطرنج دنیا در تمام دورانه. بابی در ۱۳ سالگی در یک بازی که بعدها به بازی قرن مشهور شد در مقابل قهرمان اون روز آمریکا، با فدا کردن وزیر و یک بازی زیرکانه، طی ۳۸ حرکت بازی رو برد. او در ۲۰ سالگی با امتیاز ۱۱ از ۱۱ قهرمان آمریکا شد، امتیازی که پیش و پس از آن تکرار نشد. در دهه ۱۹۷۰ قدرتمندترین بازیکن شطرنج دنیا بود. در مسابقه ای بین المللی با ۲۰ برد پیاپی که دوتا از اونها نتایج ۶ بر ۰ مقابل حریفان بود به قهرمانی رسید. در جولای ۱۹۷۱ رنک ۱ رتبه بندی رسمی فیده شد و ۵۴ ماه این رتبه رو حفظ کرد.
چیدمان صفحه “بازی قرن”، پیش از حرکت استثنایی بابی
در ۱۹۷۲ تونست بوریس اسپاسکی قهرمان شطرنج اتحاد جماهیر شوری رو شکست بده و قهرمان جهان بشه. این بازی که بیشترین توجه رسانهها رو در کل تاریخ شطرنج به خودش جذب کرد، تقابل کشورهای درگیر در جنگ سرد در بازی شطرنج بود.
سال ۱۹۷۵ قرار بود فینال مسابقات قهرمانی جهان بین بابی فیشر و آناتولی کارپف برگذار بشه. فیده روش تعیین قهرمان رو تغییر داد که با مخالفت بابی رو به رو شد. پس از اینکه نامهنگاریها و مذاکرات به جایی نرسید، بابی فیشر در نامهای رسما از عنوان قهرمانی شطرنج جهان استعفا داد و کارپف بدون مسابقه قهرمان جهان شد.
باب فیشر سالهای سال منزوی بود و کسی ازش خبر نداشت تا اینکه سال ۱۹۹۲ در تکرار مسابقه تاریخیش با اسپارسکی، مجددا برنده شد. این بازی در یوگوسلاوی برگذار شد که در آن دوران درگیر جنگهای داخلی بود. در پی این مسابقه دولت آمریکا و بابی فیشر دچار درگیری هایی شدندکه نتیجهاش پناهنده شدن بابی فیشر و برنگشتنش به آمریکا بود.
در دهه ۱۹۹۰ او شیوه جدیدی از برگذاری مسابقات شطرنج با شیوه زمانبندی متفاوتی را پیشنهاد داد که بعدها در تورنمتهای مهم مورد استفاده قرار گرفت.
سالهای دهه ۱۹۹۰ و ۲۰۰۰ را در کشورهای مجارستان، آلمان، فیلیپین، ژاپن و ایسلند زندگی کرد. مصاحبههای رادیویی ضد آمریکایی و ضد یهودی زیادی داشت و پاسپورت آمریکاییش باطل شد. به همین دلیل ژاپن به مدت ۹ ماه او را بازداشت کرد و در نهایت ایسلند در سال ۲۰۰۵ تابعیت اون کشور رو بهش داد.
بابی فیشر که زمانی قهرمان آمریکاییها بود که به سلطه نمایندگان شوروی در شطرنج پایان داد، سال ۲۰۰۸ در سن ۶۴ سالگی در گذشت و در کلیسایی در ایسلند به خاک سپرده شد.
او که استاد بلامنازع “پایان بازی” بود و کسی یارای مقابله با فیل های او را نداشت، پایان خوبی در زندگی واقعی تجربه نکرد.
کاسپارف در موردش گفته: “اون چاشنی بهمن ایدههای جدید شد، یک انقلابی که انقلابش هنوز در جریانه.”