امنیت

۱۰ ابزار که در حمله عدم پذیرش سرویس استفاده می شوند

یکی از قویترین شیوه های هکرها برای آسیب رسوندن به شرکت ها و سازمان ها، استفاده از حمله عدم پذیرش سرویس DoS است. این روش یکی  از خطرناک ترین راه های حمله است که می تونه با عث قطع شدن سرویس و میلیون ها دلار ضرر بشه. به دلیل وجود روش های گوناگون و ابزارهای رایگان، حمله عدم پذیرش سرویس در سال های اخیر نقش پر رنگتری پیدا کرده. هرچند که با تنظیم صحیح فایروال می شه جلوی خیلی از این ابزارها رو گرفت اما هکرها بیکار ننشستن و با توسعه ابزارها و شیوه های حمله، می تونن این محدودیت ها رو دور بزنن.

ddos-attack

حمله عدم پذیرش سرویس DoS

حمله DoS تلاشی است برای جلوگیری از دسترسی کاربران به سرویس یا سرور و در نهایت تعطیل کردن سرویس. این هدف با پر کردن صف درخواست های سرور با درخواست های تقلبی انجام می شه. در صورتیکه این حمله به وسیله تعداد زیادی کامپیوتر انجام بشه به اون “حمله عدم پذیرش سرویس توزیع شده” یا DDoS می گن.

عموما دو گونه حمله DoS داریم، یکی که به از کار افتادن سرور منتج می شه و دیگری که سرویس رو مشغول می کنه.

حمله عدم پذیرش سرویس توزیع شده DDoS

همونطور که گفته شد در صورتیکه کامپیوترهای زیادی در حمله DoS همزمان به یک هدف شرکت داشته باشن، اون حمله رو DDoS می گیم، حمله ای پیچیده تر و قدرتمند. سناریوی انجام همچین حمله ای به این شکله که حمله کننده ابتدا تعداد زیادی کامپیوتر رو آلوده می کنه و با نصب و اجرای ابزار حمله DoS از طریق اون کامپیتورها، حمله اصلی رو انجام می ده. کامپیوترهای آلوده شده که شبکه زامبی رو تکشیل می دن معمولا به هزاران کامپیوتر و حتی صدها هزار می رسند. این شیوه باعث می شه که قربانی نتونه با بلاک کردن IP به راحتی جلوی حمله رو بگیره. هکرها معمولا با پخش کردن تروجان این شبکه زامبی رو به دست میارن. هرچه شبکه زامبی بزرگتر باشه، حمله موفق تر خواهد بود.

سه شیوه “حمله عدم پذیرش سرویس توزیع شده” وجود داره:

  • حمله به لایه نرم افزاری: در این شیوه با هدف قرار دادن ضعف های نرم افزارهای نصب شده، سرور رو از کار می اندازن
  • حمله از طریق پروتوکول: این روش در سطح پروتوکول انجام می شه و زیر شاخه هایی مثل Synflood، Ping of Death و غیره داره.
  • حمله حجمی: این شیوه با سر ریز کردن پکت های تقلبی انجام می شه و شامل ICMP flood، UDP flood و انواع دیگه می شه.

ابزار حمله

برای حمله به سرور و سر ریز کردن درخواست های ارسالی، ابزارهای زیادی وجود داره. همچنین برای کنترل شبکه زامبی ها یا همون کامپیوترهای آلوده تحت فرمان هکر. در اینجا تعدادی از این ابزارها رو معرفی می کنیم.

۱- LOIC (Low Orbit Ion Canon)

یکی از شناخته شده ترین ابزارهای رایگان حمله عدم پذیرش سرویس که گروه انانیموس نیز سال گذشته ازش برای حمله به یک سری از شرکت ها استفاده کرد. البته این گروه نه تنها از LOIC برای حمله استفاده کرد که از کاربران اینترنت نیز خواست که داوطلبانه در این حملات شرکت کنند.

LOIC

LOIC

با این ابزار یک کاربر به راحتی می تونه حمله DoS علیه سرورهای کوچک انجام بده. استفاده از اون بسیار ساده است و حتی تازه کارها هم می تونن باهاش کار کنند. LOIC با ارسال درخواست های UDP، TCP و HTTP به قربانی، حمله رو انجام می ده. هکر کافیه آدرس آی‌پی سرور وارد کنه.

در تصویری که از محیط ابزار گذاشته شده می بینید که کافیه url و یا IP سرور رو وارد کنید و سپس با انتخاب پارامترهای حمله، اقدام به DoS کنید. اگر در مورد پارامترها هم چیزی نمی دونید کافیه از گزینه پیش فرض استفاده کنید. با فشردن دکمه IMMA CHARGIN MAH LAZER و پس از چند ثانیه، سایت از دسترس خارج می شه.

LOIC یک حالت داره برای کنترل ابزارهای دیگه که به هکر امکان انجام یک حمله DDoS رو می ده.

اگر می خواین از این ابزار برای حمله به یک سرور استفاده بکنید باید بدونید که IP شما رو به قربانی نشون می ده. استفاده از پراکسی هم کمکی بهتون نمی کنه چونکه با این کار به سرور پراکسی حمله می کنید و نه سرور که هدفتونه.

LOIC رو می تونید از این لینک دانلود کنید.

۲- XOIC

ابزار دیگه ایه برای حمله DoS که هکر باید IP و Port سرور هدف و Protocol رو انتخاب کنه. توسعه دهنده های XOIC ادعا می کنند که محصولشون قویتر از LOIC است. XOIC نیز یک رابط کاربری ساده داره که کار رو برای تازه کارها راحت می کنه.

XOIC

XOIC

این ابزار سه حالت حمله داره. اولی که حالت تست شناخته می شه و ابتداییه. حالت دوم هم یک حمله DoS عادیه. در حالت سوم، حمله DoS با پیام TCP/HTTP/UDP/ICMP انجام می شه.

XOIC یک ابزار کارا علیه وب سایت های کوچیکه. هیچ وقت اون رو روی سایت خودتون چک نکنید چونکه باعث از کار افتادن سرورتون می شه.

XOIC رو می تونید از این لینک دانلود کنید.

۳- HULK (HTTP Unbearable Load King)

این ابزار با استفاده از روش های مختلف درخواست های ارسال شده رو ناخوانا می کنه تا از سد تکنیک های تشخیص و جلوگیری از حمله بگذره.

HULK

HULK

هالک یک سری user agent شناخته شده داره که برای هر درخواست به صورت تصادفی استفاده می کنه. همچنین با جعل ارجاع دهنده و تکنیک های دور زدن موتورهای کش کننده سرور، مستقیما به سرور هدف حمله می کنه.

در تستی که توسعه دهنده های اون روی سرور  IIS 7 با ۴ GB رم انجام دادند، موفق شدند در کمتر از یک دقیقه سرور را از دسترس خارج کنند.

HULK رو می تونید از این لینک دانلود کنید.

۴- DDOSIM—Layer 7 DDOS Simulator

DDOSIM یکی دیگه از ابزارهای شناخته شده و پرطرفدار حمله عدم پذیرش سرویسه.  همونجور که از اسمش معلومه، این ابزار با شبیه سازی چندین هاست زامبی، حمله رو انجام می ده. همه هاست های زامبی اتصال کامل TCP به سرور هدف برقرار می کنند.

DDOSIM با زبان C++ نوشته شده و در محیط لینوکس قابل اجراست. توانایی های اصلی این ابزار رو می شه این ها دونست:

شبیه سازی زامبی های متعدد در حمله
آدرس IP های تصادفی
حمله بر اساس اتصال TCP
حمله در لایه نرم افزاری
حمله تحت پروتوکول HTTP با درخواست های معتبر
حمله تحت پروتوکول HTTP با درخواست های نا معتبر
حمله عدم پذیرش سرویس SMTP
سر ریز اتصال TCP روی پورت های تصادفی

DDOSIM رو می تونید از این لینک دانلود کنید.

۵- R-U-Dead-Yet

این ابزار که با نام RUDY هم شناخته می شه، حمله رو از طریق ارسال درخواست های HTPP با متغیر از نوع POST به فرم های موجود در صفحه انجام می ده. RUDY با تشخیص فرم های موجود در url وارد شده، به هکر اجازه می ده فرم و فیلدی که در حمله استفاده می شه رو انتخاب کنه.

R-U-Dead-Yet رو می تونید از این لینک دانلود کنید.

۶- Tor’s Hammer

این ابزار که با پایتون نوشته شده امکان استفاده از شبکه تور رو به هکر می ده و در نتیجه حمله کننده ناشناس باقی می مونه. چکش تور می تونه طی چند ثانیه سرورهای آپاچی و IIS رو از کار بندازه.

Tor’s Hammer رو می تونید از این لینک دانلود کنید.

۷- PyLoris

PyLoris رو یک ابزار تست DoS برای سرورها می دونن. این ابزار می تونه از پراکسی SOCKS و اتصال SSL برای انجام حمله DoS استفاده کنه. PyLoris می تونه پروتوکول های زیادی رو هدف قرار بده از جمله HTTP، FTP، SMTP، IMAP و Telnet. آخرین نسخه اش با یک رابط کاربری ساده و راحت منتشر شده. این ابزار خلاف همتاهای سنتی خودش، می تونه مستقیما به سرویس حمله کنه.

PyLoris رو می تونید از این لینک دانلود کنید.

۸- OWASP DOS HTTP POST

یک ابزار خوب که با اون می تونید سرورتون رو تست کنید و ببینید می تونه در مقابل حملات مشابه مقاومت کنه یا نه. البته می تونه علیه هدف های واقعی نیز استفاده بشه.

OWASP DOS HTTP POST رو می تونید از این لینک دانلود کنید.

۹- DAVOSET

ابزار کاربردی دیگه ای برای حمله DoS. در آخرین نسخه نیز امکان استفاده از cookie به اون اضافه شده.

DAVOSET رو می تونید از این لینک دانلود کنید.

۹- GoldenEye HTTP Denial Of Service Tool

یک ابزار ساده و البته کار آمد که برای تست DoS و با زبان برنامه نویسی پایتون نوشته شده. هرچند برخی ازش برای هک سرورها استفاده می کنند.

GoldenEye HTTP Denial Of Service Tool رو می تونید از این لینک دانلود کنید.

دفاع در برابر حمله DoS

این حمله برای سازمان ها بسیار خطرناکه، بنابراین باید برای دفاع در مقابلش فکری کرد. هر چند جلوگیری از حملات پیچیده DoS کار سختیه اما برخی روش ها می شه در برابر حمله های عادی مقاومت کرد.

ساده ترین راه استفاده از فایروال است. حمله های عادی معمولا از طریق تعداد محدودی IP انجام می شه که با مشاهده ترافیک مشکوک می شه با استفاده از فایروال دسترسی اون IP ها رو بست.

این روش اما در برخی موقعیت ها جواب نمی ده. با توجه به جایگاه فایروال در سلسله مراتب شبکه، ترافک های زیاد پیش از رسیدن به فایروال و بررسی شدن، روتر رو تحت تاثیر می گذارند.

Blackholing و sinkholing روش های جدیدتر دفاعه. در Blackholing با تشخیص ترافیک تقلبی حمله، اونها رو به سیاه‌چاله می فرستیم و در sinkholing هم کل ترافیک به یک آِ‌پی معتبر ارسال می شه که در اونجا بررسی شده و پکت های حمله پس زده می شه.

مسیرهای تمیز یا Clean pipes روش دیگری است برای برخورد با حمله “عدم پذیرش سرویس”. در این روش با عبور ترافیک از مراکز تمیز کننده، روش های مختلفی برای فیلتر کردن ترافیک استفاده می شه. از سرویس دهنده های این مراکز می شه به  Tata Communications، Verisign و AT&T اشاره کرد.

ما نیز به عنوان کاربر اینترنت باید مراقب سیستم خودمون باشیم. سیستم ما می تونه به عنوان بخشی از شبکه زامبی علیه یک سرور عمل کنه. بنابراین باید نرم افزارهای سیستم خودمون رو به روز نگهداریم، از آنتی ویروس مناسب استفاده کنیم و همیشه حواسمون به نرم‌افزارهایی که نصب می کنیم باشه. هیچ وقت از سایت های ناشناخته و غیر قابل اعتماد، نرم‌افزار دانلود نکنیم.

سایت های زیادی وجود دارند که آلوده به بدافزار بوده و در صورت بازدید از اونها و رعایت نکردن نکات ایمنی، سیستممون به تروجان آلوده می شه.

پی نوشت: مسئولیت شیوه استفاده از این ابزار با شخص استفاده کننده است. این پست برای آَشنایی با شیوه های حمله و یافتن راهی برای مقابله است. لطفا به سایت هایی که کاری علیه تون نکردن، آسیب نرسونید.

منبع

Standard
امنیت

حمله بدافزار جاوایی به سرورهای آپاچی تامکت

کارشناسان سیمانتک موفق شدند یک Back Door جدید که از نوع کرم اینترنتی است کشف بکنند. هدف این بدافزار سرورهایی است که از آپاچی تامکت استفاده می کنند.

درهای پشتی نوعی از تروجان ها و کرم های اینترنتی اند که به هکر دسترسی اجرای فرمان در سیستم قربانی رو می دن. این شکلی هکر می تونه اطلاعات سیستم آلوده شده رو بدزده و یا با دردست گرفتن کنترلش به سیستم های دیگه حمله کنه.

بک دورهایی که معمولا توسط هکرها استفاده می شه از PHP استفاده می کنند مثل PHP.Backdoor.Trojan ولی در این روش جدید، هکرها با استفاده از زبان برنامه نویسی JAVA یک تروجان Java.Tomdep اسم گذاری شده رو نوشتن.

روش گسترش Java.Tomdep

روش گسترش Java.Tomdep

این بدافزار به جای ساختن یک صفحه جدید، مثل یک ربات IRC عمل می کنه و با ایجاد ارتباط با یک سرور IRC دستورهای هکر رو دریافت و اجرا می کنه. سیستم آلوده شده به جز دستورهای عادی مثل دانلود، آپلود، ایجاد یک پروسس جدید، آپدیت کردن خودش و غیره، سرورهای دیگه ای که از آپاچی تامکت استفاده می کنن رو پیدا کرده و بدافزار رو بهشون ارسال می کنه. ممکنه که هدف هکر استفاده از سرورهای قربانی برای حمله DDoS باشه.

این بدافزار جاوایی پس از پیدا کردن سرور هدف، سعی می کنه با ترکیبی از نام کاربری و پسوردهای ضعیف، به اون وارد بشه.

یوزرنیم و پسوردهایی که برای نفوذ استفاده می شن

یوزرنیم و پسوردهایی که برای نفوذ استفاده می شن

بعد خودش رو به سرور هدف می فرسته.

Tomdep 3 edit

طبق تحقیقات سیمانتک، سرورهای کنترل کننده و دستور دهنده (C&C) در تایوان و لوکزامبورگ هستند. قربانی های این حمله نیز در کشورهای معدودی قرار دارند.

سرورهای آلوده شده

سرورهای آلوده شده

برای جلوگیری از این حمله نرم افزار سرور و آنتی ویروس خود رو به روز نگهدارید. از پسوردهای پیچیده تر استفاده کنید و کنترل بیشتری روی پورت های باز داشته باشید.

منبع

Standard
امنیت

می خوای از wifi من استفاده کنی؟

این پست در مورد خطرات حمله man-in-the-middle به مرورگرهاست، مخصوصا زمانی که داریم از شبکه های عمومی استفاده می کنیم. پیش فرض های این پست:

  • بیرون از خانه ایم
  • نوتبوک یا گوشی هوشمندمون همراهمونه
  • اینترنت نداریم
  • یه وایفای عمومی وجود داره که می تونیم استفاده کنیم
  • می خوایم اخبار رو چک کنیم
  • احتمالا ایمیلمون رو هم چک می کنیم (مسلما با اتصال  SSL)
  • مرورگر و افزونه هاش به روزه و کسی نمی تونه با استفاده از ضعف های امنیتی جدید ما رو هک کنه
  • جاوا اسکریپت مرورگرمون فعاله (معمولا اینجوریه)

خب بیایم ببینیم چه اتفاقایی می تونه برامون بیافته.

Sniffing

اولین کاری که هکر می کنه کنترل ترافیک شبکه ماست. می تونه بفهمه که چه سایت هایی رو داریم بازدید می کنیم و اطلاعات منتقل شده از طریق پروتوکول HTTP رو هم ببینه.

گرفتن شل جاوا اسکریپت

هکر نه تنها می تونه ترافیک ما رو ببینه بلکه می تونه اونهایی رو که با پروتوکول HTTP منتقل می شند رو دستکاری کنه. مثلا می تونه با تزریق یه کد در یک صفحه اینترنتی، یه شل جاوا اسکریپت روی مرورگر ما داشته باشه. کد تزریق شده در صفحه می تونه چیزی شبیه تصویر زیر باشه.

01 - java shell

می بینید که کدی با اسم socket.io به مرورگر ما تزریق شده. نمونه ای از اون کد خرابکار می تونه تصویر زیر باشه.

02 - Malicious code

از اینجا به بعد هکر می تونه هر کدی رو در صفحه آلوده شده اجرا بکنه و با ترکیب این دسترسی و روش های دیگه، نتیجه می تونه خیلی خطرناک باشه.

خوندن کوکی ها

کوکی یه سری اطلاعاته که هر سایت روی کامپیوتر ذخیره می کنه. وقتی مجددا به اون سایت مراجعه می کنیم، مرورگر ما اطلاعت رو برای سایت می فرسته. یکی از استفاده های این روش اینه که ما نیاز نداریم در هر بازدید به سایت ها لاگین کنیم. در واقع کد شنناسه ما می شن این اطلاعات ذخیره شده و مسلما دسترسی به اونها می تونه خطرناک باشه. البته یه سری محدودیت ها در استفاده از کوکی وجود داره که برای بالا بردن امنیت این روشه.

  • کوکی می تونه فقط برای یک دامنه خاص معتبر باشه. یعنی کوکی های گوگل در سایت یاهو بدون استفاده است.
  • آدرس سایت باید درست باشه. مثلا یک کوکی می تونه در  بخشی از سایت که آدرس /protected_stuff/ داره ممنوع باشه.
  • سرور می تونه کوکی رو نشان گذاری کنه یعنی در زمان ذخیره کردن بگه این کوکی Secure است و بنابراین مرورگر این اطلاعات رو فقط از طریق اتصال امن (مثلا TLS)  منتقل می کنه و هکر به اونها دسترسی نداره. هرچند اینکه یک سایت از کانکشن امن استفاده می کنه معنیش این نیست که کوکی ها رو Secure نشان گذاری کرده.

هر سایتی می تونه محتوای سایت دیگری رو  درخواست بکنه مثلا یک عکس از سایت دیگه ای رو در بخشی از یک صفحه خودش نشون بده. بنابراین هکر می تونه با استفاده از شل جاوا اسکریپت که پیش از این در مرورگر به دست آورده، اطلاعات یک سایت دلخواه رو فراخوانی کنه.

03 - cookie

اینجوری می شه کوکی غیرامن هر سایتی رو دزدید. نمونه ای از سایت هایی که با این روش می شه کوکیشون و اطلاعات مرتبط رو به دست آورد:

  • گوگل: ایمیل، اسم و تصویر
  • ویکی پدیا: اگر از اتصال امن استفاده بشه هیچ اطلاعاتی درز نمی کنه، در خیر اینصورت دسترسی کامل به اکانت
  • استک اورفلو: دسترسی کامل به اکانت
  • ولفرام آلفا: آی‌پی استفاده شده جهت لاگین، دسترسی کامل به اکانت از جمله تاریخچه جستجوها

دزدی پسورد

غیر از اینکه هکر می تونه اطلاعات منتقل شده سایت هایی که بازدید می کنید رو بخونه، می تونه از شیوه های پیچیده تری برای به دست آوردن پسوردهای ذخیره شده در مرورگر هم استفاده بکنه. یک سناریوی حمله می تونه این باشه که از همون شل جاوا اسکریپت استفاده کنه و با لود کردن یک فریم در صفحه و باز کردن صفحه لاگین سایتی که از HTTPS استفاده نمی کنه، مرورگر رو گول بزنه به پر کردن نام کاربری و پسورد و سپس با یک کد جاوا اسکریپت دیگه، اطلاعات تکمیل شده رو بدزده. برخی سایت ها با ست کردن X-Frame-Options در هدر از لود شدن صفحه شون در فریم جلوگیری می کنند که البته هکر می تونه اون هدر رو هم تغییر بده و دسترسی خودش رو باز کنه.

سرویس های ایمیل مثل web.de و GMX از فرم لاگین HTTP استفاده می کنند که اطلاعات رو به یک آدرس HTTPS ارسال می کنه. این راه در مقابل sniff امنه اما در برابر این روش حمله، آسیب پذیره. سایت wordpress.com هم این مشکل رو داره.
نمونه دیگه می تونه پسورد روتر باشه. هکر با این حمله می تونه پسورد ادمین روتر ما رو به دست بیاره.

مسموم کردن کش (Cache Poisoning)

در پروتوکول HTTP سرور می تونه به مرورگر بگه که نسخه ای از صفحه های بازدید شده رو ذخیره بکنه و در بزدید مجدد از اونها استفاده بکنه. هم فشار روی سرور رو کمتر میکنه و هم سرعت دیده شدن صفحات رو بالا می بره. هکر می تونه از این آپشن استفاده کنه و مرورگر رو مجبور به باز کردن صفحه ای بکنه و در پاسخ به درخواست مرورگر، کد مخربی رو بفرسته که مرورگر اون رو ذخیره کنه و مدتها در هارد ما باقی بمونه. مثلا کد جاوا اسکریپتی همچون نمونه بالا، به عنوان بخشی از یک سایت کش بشه و بعدها، حتی زمانی که دیگه از اون wifi مخرب استفاده نمی کنیم، در هر بار بازدید از اون سایت، کد مخرب نیز اجرا بشه.

مسموم کردن دانلود (Download poisoning)

فرض کنیم کاربر ویندوزیم و چندوقت یه بار با استفاده از مرورگر نرم افزاری رو دانلود و نصب می کنیم، برای مثال از sourceforge. اگر نگاهی به سورس صفحه دانلود این سایت بندازیم می بینیم که همیشه از این کد استفاده می کنه:

اگر زمان استفاده از wifi مخرب، هکر این کد رو مسموم کنه، تمامی دانلود های بعدی ما از این سایت به سرور هکر منتقل شده و فایل هایی خارج از سرورهای قانوی sourceforge دانلود می کنیم. معمولا این تغییر سرور قابل شناسایی نیست. سایت ها نیز از پروتوکول HTTP برای صفحه دانلود استفاده می کنند چرا که بیشتر از اینکه اطلاعات دانلود شده سری باشند، یکپارچه بودن فایل دانلود شده مهمه.

مسموم کردن دستور (Commandline snippet poisoning)

احتمالا با دیدن بخش بالا به خودمون گفتیم: “هه! من که کاربر لینوکسم و نرم افزار دانلود نمی کنم. از مخازن استفاده می کنم”. زیاد خوشحال نباشیم. بذارید یه سناریوی حمله دیگه رو ببینیم. احتمالا بارها پیش اومده که مشکلی توی سیستممون داشتیم و مشکل رو گوگل کردیم و یا توی سایت هایی مثل “انجمن اوبونتو” دنبال راه حل بودیم. به یک روش برخوردیم که با اجرای یک تیکه کد می تونیم مشکل رو حل کنیم. بعد هم با کپی کردن کدی که به نظر سالم بوده، اون رو در ترمینال اجرا کردیم. کافیه هکر یک کد جاوا تزریق بکنه به صفحه هایی که احتمالا بازدید خواهیم کرد و تیکه های کد (snippet) رو مسموم بکنه. این لینک شامل نمونه ای عملی از تکه کدیه که ظاهرش یه چیزه و نتیجه کپی کردن، چیز دیگه است.

سناریوهای حمله دیگه ای رو هم می شه متصور شد از قبیل استفاده از کدهای مخرب کش شده برای اسکن کردن شبکه داخلی و غیره.

راه حل

روش های مختلفی برای جلوگیری از آسیب های گفته شده وجود داره. متصل نشدن به wifi های ناشناخته صورت مساله رو حل می کنه. غیر فعال کردن اجرای جاوا اسکریپت در مرورگر، عدم بازدید از سایت های حساس وقتی به شبکه های غیر ایمن متصلیم و همچنین استفاده از مرورگر در حالت incognito که جلوی لو رفتن اطلاعاتی مثل پسورد و کوکی رو می گیره و اجازه نشستن کدهای آلوده در سیستم رو هم نمی ده.

منبع

Standard