دیشب خواب دیدم که مسواک به دست در خیابانی که ولیعصر بود (نه این ولیعصر دنیای واقع ولی می دونستم که ولیعصره) به سمت شمال و با عجله راه می رم. شیب داشت. به نفس افتاده بودم. ماه رمضون هم بود و من از مسواکی که دستم بود می ترسیدم.

درخت ها را قطع کرده بودند و شهرداری در محل برش از خودش خلاقیت به خرج داده بود. طرح هنری کنده کاری کرده بودند: پروانه، نیمرخ آدم.

خیابان پر از چادری بود. همه به یک سمت می رفتیم.

خیابان تمام شد؛ بن‌بست بود. انتهای خیابان درِ ورودی یک امام‌زاده بود. دم در ورودی یه تعداد کفش بود. وارد شدم و انتظار داشتم به تعداد کفش ها آدم اون تو باشه ولی هیچکس نبود. انگار که آدم ها تمام می شدن با ورود. نه می ترسیدم برای خودم و نه نگران آدم هایی بودم که تمام شده بودند.

نگران مسواکم بودم

برای راه اندازی یک وبلاگ می‌شه از سرویس‌های مختلف استفاده کرد. از سرویس های رایگان داخلی، تا سرویس های رایگان شناخته شده‌تری مثل وردپرس یا بلاگر. و اگر تصمیم دارید کنترل بیشتری روی وبلاگ داشته باشید و یا آدرس وبلاگتون رو با فراغ بال انتخاب کنید میتونید با خرید هاست، دامنه و استفاده از یک سیستم مدیریت وبلاگ این کار رو انجام بدید.

انتخاب هر کدوم از روش های بالا به فاکتورهای مختلفی بستگی داره که من قصد ندارم توی این پست درموردشون حرف بزنم. این پست برای به اشتراک گذاشتن تجربه‌ایه که توی این چند روز به دست آوردم. تجربه راه اندازی همین وبلاگی که الان شاهدش هستید.

اول اینکه تصمیم گرفتن از سیستم مدیریت وبلاگی استفاده کنم که متن باز باشه، به روز باشه، با زبان فارسی مشکل نداشته باشه و البته رایگان هم باشه 🙂

نهایتا وردپرس نسخه فارسی رو انتخاب و نصب کردم. اکثر سرویس دهنده ها از شیوه نصب خودکار وردپرس برخوردارند که البته ممکنه نصب وردپرس انگلیسی باشه و نه فارسی.

بعد از اون چون از ترجمه های فارسی خوشم نمیاد و می خواستم که صفحه مدیریت وبلاگ به زبان انگلیسی باشه از افزونه Native Dashboard استفاده کردم. اینجوری یک تیر و دو نشون زدم. هم وبلاگ فارسی وراست به چپ شد و هم صفحه مدیریت وبلاگ به زبان اصلی.

قالب وبلاگ هم به سلیقه شخص شما بستگی داره و هم باید در مسیر هدفی که برای وبلاگ انتخاب کردید قراربگیره و البته کاربر پسند هم باشه. من یه پوسته با ظاهری ساده انتخاب کردم که توجه اصلی رو به متن معطوف کنه و باقی موارد در زبانه بالای صفحه قابل دسترس است. رنگ متن و پیش زمینه رو جوری انتخاب کردم که کمترین خستگی چشم رو در متن های طولانی ایجاد کنه و البته جالب هم باشه.

فونت فارسی یکی از موارد مهم در ظاهر وبلاگ و برداشتیه که بازدید کننده خواهد داشت. روش های مختلفی رو برای انتخاب فونت مناسب فارسی امتحان کردم. از آپلود فونت ها تا استفاده از پلاگین های مختلف و استفاده از فونت های آنلاین. در ابتدا ترجیح می دادم که ظاهر وبلاگ و فونت رو وابسته به آنلاین یا آفلاین بودن سایت دیگه ای نکنم ولی نهایتا با تجربه روش های مختلف و چک کردن نتیجه کار در براوزرهای مختلف به روشی رسید که در پاراگراف بعد توضیح می دم.

برای استفاده از “وب فونت” ها دو کار باید انجام داد. اول اینکه منبع فونت را در کد HTML صفحه وارد کنیم. برای مثال کدی به این شکل:

و سپس در استایل صفحه، مشخصات فونت یک المان خاص را با کد css مشابه کد زیر تغییر می دهیم:

برای انجام این دوکار می شد مستقیم فایل Header.php و stile.css در فایل های پوسته را ادیت کرد. ولی یک مشکل وجود داشت. اگر پوسته آپدیت بشه، که امکانش هست، این فایل ها تغییر کرده و باید دوباره تنظیمات انجام می شد. پلاگین های مختلفی رو چک کردم که به وصرت خودکار فونت های گوگل رو ست می کردند و یا می تونستند یک فونت رو آپلود کنند و امکان استفاده اش رو بدهند که هر کدوم محدودیت هایی داشتند. نهایتا به این جمع بندی رسیدم که با ترکیب یک ویجت و یک پلاگین به صورت نیمه خودکار این تنظیم را انجام بدم.

ابتدا با قراردادن یک ویجت برای HTML/TEXT در زبانه بالایی قالب، کد منبع فونت را وارد تمام صفحات کردم و سپس با استفاده از پلاگین My Custum CSS کدهای css مورد نظر خودم رو نوشتم. با اینکار حتی اگر پوسته را تغییر هم بدهم، تنظیمات فونت بدون تغییر خواهد بود.

در انتها لازمه یادآوری بکنم پلاگین های دیگری رو هم برای کمک به شناسایی بهتر سایت در موتورهای جستجو و یا بالا بردن امنیت وبلاگ و جایگزینی تقویم جلالی استفاده کردم که در پست های بعد احتمالا در موردشون خواهم نوشت.

پ ن: اگر ایده ای برای بهبود ظاهر و کارایی وبلاگ دارید، خوشحال می‌شم که بشنوم و بخونم